Bijna elke hardloper kent de typische pijnklachten bij het scheenbeen. Deze pijnklachten worden ook wel Shin Splints genoemd.

Shin Splints is een Engelse verzamelnaam voor scheenbeenirritaties die over het algemeen worden veroorzaakt door overbelasting van het onderste gedeelte van de onderbeen. Hier kun je lezen wat de oorzaken zijn van deze vervelende blessure en wat de behandelmogelijkheden zijn.

Oorzaken Shint Splints

De oorzaak van shin splints is bijna altijd overbelasting van het lichaam. Bij overbelasting is sprake als je meer doet dan dat je lichaam eigenlijk aan kan.

Wanneer je lichaam onvoldoende rust krijgt na een training dan kunnen de spieren zich niet herstellen. De spieren aan het vooronderbeen (scheenbeen) herstellen zich niet voldoende.

Vaak zien we dit terug bij beginnende hardlopers. Een beginner gaat vaak te hard van stapel en te hard hardlopen en gunt zijn lichaam te weinig rust. Toch zien we ook bij ervaren hardloper klachten bij het scheenbeen terugkomen wanneer de trainingsintensiteit wordt verhoogd.

De aanleiding kan zijn, dat de hardloper zijn voet over-proneert (het teveel naar binnenzwikken van de voet tijdens de landing van de voet op de grond). Doordat de voet bij de landing op de grond teveel naar binnen zwikt en doordat er bij de landing ongeveer 200 kilo op die voet komt. Hierdoor komt er elke keer een enorme druk op de binnenkant van het scheenbeenwordt die deze klap moet opvangen.

200 kilo opvangen

Iedereen moet zijn voet proneren omdat je anders op de buitenkant van je sportschoenen zal lopen. Alleen een heleboel hardlopers proneren te vroeg en te veel waardoor er een groter risico ontstaat. Proneren moet je voet pas doen als je lichaamsgewicht al boven je voet is en niet op het moment dat je voet de grond raakt. Veel hardloopschoenen hebben een extra versteviging aan de binnenzijde van de schoen om het teveel en te vroeg proneren van de voet te compenseren.

Een andere oorzaak is dat de voetboog te slecht gesteund wordt. Het kan ook komen, doordat er teveel en te vaak op een harde ondergrond is hardgelopen, terwijl de benen daar nog niet aan toe waren.

Elk op zich geven deze factoren al genoeg aanleiding om shin splints te krijgen, als ze gecombineerd worden met overbelasting. Ze kunnen echter ook in combinatie optreden.

Waar komen Shint Splints het meest voor?

Shint Splints komen het meest voor zo’n centimeter of 8 boven de binnenenkel tegen het scheenbeen aan. Je voelt dat het beste als je je tenen omhoog beweegt. Deze vorm van shin splints ontstaat, doordat er bij voortduring met grote kracht aan de spier getrokken wordt, die zich op die plaats aan het scheenbeen vasthecht (musculus tibialis posterior  /achterste scheenbeenspier).

Die spier zit ook vast aan de voetboog. Als de voetboog tijdens het hardlopen afplat, dan komt er grote kracht te staan op die plaats waar die spier vasthecht aan het scheenbeen. Die plek kan zeer pijnlijk zijn. Het kan zelfs zo erg worden, dat die ontstoken raakt. Je spreekt dan van beenvliesontsteking (periostitis).

Behandeling blessure

Hier kunnen we eigenlijk erg kort over zijn;

RUST

Stop met je trainingsactiviteiten als je beginnende pijnklachten hebt. De valkuil is dat je toch doorgaat en zodra het lichaam opgewarmd is voel je minder pijn. Toch zal het elke keer iets langer duren totdat je echt te laat bent.

Luister dus goed naar je lichaam bij aanhoudende scheenbeenklachten.

Je kunt de pijnlijke plek koelen met een ICE-pack. Je legt een instant coldpack op de aangedane plek: 2 keer per dag 15 minuten. Zorg voor een beschermende laag (theedoek) tussen ijs en huid om bevriezing te voorkomen doen.

Wanneer je rust kun je tevens goed je schoenen bekijken. Bekijk de onderkant van je schoenen en kijk waar de slijtage zit. Zijn de zolen nog recht en is er voldoende demping aanwezig.

Ga bij twijfel altijd langs een speciaalzaak.

Overbelasting is de oorzaak van het Tibiaal stress syndroom (pijn scheenbeen). Het is daarom van belang om tijdig de signalen van overbelasting te herkennen om tijdig maatregelen te treffen in je trainingsschema.

Symptomen Shin Splints

Shin splints herken je aan een zeurende of stekende pijn in de schenen. Vaak doet de binnenrand van het scheenbeen zeer of heb je last van pijnlijke spieren aan de voorkant van het scheenbeen. Soms is aanraking van de schenen pijnlijk.

In het begin heb je alleen pijn na de benen belast te hebben, maar na verloop van tijd heb je steeds meer rust nodig om van de pijn af te komen. Uiteindelijk is de pijn continu aanwezig, ook als je inmiddels je hardlooptraining gestaakt hebt.

De pijnklachten in de schenen kunnen worden ingedeeld in 5 stadia:

1. Lichte pijn en stijfheid na sportbeoefening.
2. Startpijn bij sportbeoefening, dit verdwijnt tijdens de warming-up. Na het sporten keren pijn en stijfheid weer terug en blijven langer aanwezig. Ook de volgende ochtend nog last van stijfheid.
3. Pijn tijdens de sportbelasting, maar ook erna en ’s nachts. Pas na langdurige rust verdwijnt de pijn.
4. Dezelfde pijn als in stadium 3, de pijn heeft in dit stadium een negatieve invloed op de prestatie.
5. Continue pijn. De pijn verdwijnt niet, ook niet na langdurige rust.

Eén van de meest voorkomende blessures bij hardlopers zijn scheenbeenklachten. Andere benamingen voor pijn in het scheenbeen zijn onder meer ‘shin splints’, ‘springschenen’, ‘periostitis’ of ‘beenvliesontsteking’. Tegenwoordig wordt de term Tibiaal Stress syndroom vaak gebruikt die een overkoepelende term is.

In dit artikel vind je meer informatie over de oorzaken van scheenbeenpijn en de anatomie van het scheenbeen.

De pijnklachten bevinden zich over het algemeen op de overgang van het middelste naar het onderste derde deel (ongeveer 8cm boven de enkel) van het onderbeen. Vaak zijn ook de kuitspieren aan de binnenzijde van de kuit stijf en pijnlijk.

In de beginfase is de pijn tijdens en na sportbeoefening vaak wel te dragen. De pijn kan echter verergeren als er niet tijdig maatregelen worden getroffen. Als er, zonder maatregelen te treffen ‘gewoon’ door getraind wordt, kan de pijn dusdanig toenemen dat sporten onmogelijk wordt.

In dit stadium zal vaak ook pijn gevoeld worden in het dagelijks leven, bijvoorbeeld bij hard de trap af lopen.

Irritatie van het scheenbeen wordt veroorzaakt door een overbelasting van de buigspieren van voet en tenen. Deze spieren spelen een belangrijke rol bij de balans van het lichaam op de voeten.

Overbelasting van de schenen

Om te begrijpen waar de pijnklachten vandaan komen is het van belang om te weten hoe het onderbeen anatomisch in elkaar zit.

Het onderbeen bestaat uit 2 botstukken:

• het scheenbeen aan de binnen-voorzijde (tibia)
• en het kuitbeen aan de zij-achterkant (fibula)

De 2 botstukken worden verbonden door een sterke bindweefselplaat. Onderaan vormen de tibia en de fibula de benige onderdelen van respectievelijk binnen- en buitenenkel.

Het beenvlies

De meeste botstukken worden omhuld door een dun beenvlies, dat goed doorbloed is en zeer gevoelig. Aan het onderbeen ontspringen een aantal belangrijke spieren. De diepe kuitspier, de achterste scheenbeenspier en de lange teenbuigspier zijn de belangrijkste.

Al deze genoemde spieren spelen een rol bij het ontstaan van het Tibiaal stress syndroom, waarbij sprake is van irritatie van het beenvlies op de plaats van de aanhechting van de genoemde spieren aan het bot. Hierbij kan het ook gaan om een ontstekingsreactie.

Overbelasting kan zorgen voor geïrriteerde of ontstoken spieren en pezen. Overbelasting houdt in dat je onvoldoende rust neetm waardoor je lichaam niet de tijd heeft om te herstellen. Kleine beschadigingen in de spieren kunnen op den duur groter worden waardoor herstel moeizamer gaat.

Naast overbelasting kan overpronatie een oorzaak zijn voor pijnlijke schenen. Men spreekt van overpronatie als de voet overmatig kantelt of kantelt op momenten waarop dit niet moet, bijvoorbeeld aan het eind van de standfase van de loopbeweging.

In dit geval wordt veel gewicht verplaatst naar de binnenkant of mediale kant van de voet en naarmate de loper verder naar voren beweegt, wordt het gewicht gedragen door de binnenkant van de voet in plaats van door de bal.

Dit destabiliseert de voet, die op zijn beurt de stabiliteit probeert te herstellen door de binnenwaartse beweging te compenseren. Als een soort kettingreactie beïnvloedt dit weer de biomechanische efficiëntie van het been en vooral de knie en heup. Bij lopers die overproneren zakt de enkel naar binnen bij het afwikkelen van de voet. Daardoor verplaats je veel gewicht naar de binnenzijde van je voet en komt er veel spanning op de spieren te staan.

Sommige artsen noemen kleine haarscheurtjes in het scheenbeen ook shin splints. Tot slot kan het compartimentsyndroom de boosdoener zijn. Een dikker geworden spier heeft dan te weinig ruimte binnen het vlies dat de spier omringt, waardoor de spier klem komt te zitten.